Skip to main content

மலரோ நிலவோ மலைமகளோ

 

indian-figurines-banjara-musician-statues

கடந்த சனிக்கிழமை இடம்பெற்ற வீட்டு நிகழ்வு ஒன்றில் பிரபல கர்நாடக சங்கீத பாடகனும்  நெருங்கிய நண்பனுமான அகிலன் வந்திருந்தான். நிகழ்ச்சியில் அவனுடைய பேச்சும் இருந்தது. ஆனால் சச்சினை அழைத்து டெனிஸ் விளையாடு என்றால் அரங்கு மன்னிக்குமா? அவன் பேசி முடித்ததும் பாடக் கேட்பது என்று முடிவானது. எதை பாடக் கேட்பது? மெல்லிசைப் பாடலைக் கேட்டால் அவனுக்கும் சங்கடம். கர்நாடக சங்கீதப் பாடலை பாடலாமென்றால் அந்த அவை அதற்குரியதல்ல. ஆகவே இரண்டையும் சரிசெய்யும் ஒரு பாடல். எது அது?

அது பரியோவான் கல்லூரியின் 175ம் ஆண்டு நிகழ்வுக்கொண்டாட்டம். பதினெட்டு வயது அகிலன் பீட்டோ மண்டபத்தில் தனிக்கச்சேரி செய்கிறான். ஒருபுறம் மிருதங்கம் எங்கள் கஜன். மறுபுறம் வயலின் அகிலனின் அக்கா சுகன்யா. கர்நாடக சங்கீத தனிக்கச்சேரி. வர்ணம், சுரம், ராகம் என்று அவன் தொடர்ந்து பாடிக்கொண்டிருக்க, நாமெல்லோருமே மண்டபத்தின் சுவர்களில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த கிருஸ்தவ பாதிரியார்கள் போல அமைதியாக கேட்டுக்கொண்டிருந்தோம். நிகழ்ச்சி முடிவடையும் தறுவாய். ஒரு பாட்டு பாடி முடித்தவுடன் அகிலன் தண்ணீர் குடித்தான். அவனுக்கேயுரிய நக்கல் சிரிப்போடு, தலை சாய்த்து கஜனுக்கு ஏதோ சமிக்ஜை செய்தான். சற்று செருமிவிட்டு அடுத்த பாடலை ஆரம்பித்தான்.

"மலரோ நிலவோ மலைமகளோ".

அடுத்த ஐந்து நிமிடங்கள் ஒரு தேவசபையில் உட்கார்ந்திருந்த அனுபவம். அகிலனுடைய பாட்டுக்கு கஜனின் மிருதங்கமும் சேர்ந்து உருண்டோட, அன்றைக்கு அதை கண்டு கேட்டு ரசித்தவர்களுக்கு அது ஒரு வாழ்நாள் தருணம். அதே பாட்டை பாடச்சொல்லி நான்கேட்க அகிலன் மெல்பேர்னில் அவையை மீண்டுமொருமுறை வசப்படுத்தினான்.

.

அடிமையை மறக்காதே
அடுத்ததை நினைக்காதே

இந்தப்பாட்டு ஒரிஜினலாக குன்னக்குடி வைத்தியநாதனின் இசையில் ஜெயச்சந்திரன் பாடியது.  ராகம் இந்தோளம்.  எனக்கு இந்த ராகத்தின் சுரங்கள், கட்டுகள் போன்ற சங்கீத பக்கங்கள் தெரியாது. ஆனால் அந்த ராகத்தின் ஆதாரமான ஜீவனை பல பாடல்களில் தொடர்புபடுத்த முடிகிறது. ஒரே ராகத்தில் அமைந்த பாடல்களை இனம்கண்டு, அட இது அதுதானே? இதுதானோ? என்று அலசுவதில் ஒரு சந்தோசம். அதற்கு ராகமோ சங்கீத அறிவோ தேவையில்லை. “மலரோ நிலவோ” கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்போது அகிலனே அடிக்கடி பாடுகின்ற தியாகராஜ கீர்த்தனை ஒன்று ஞாபகம் வரும். "சாமஜ வர கமனா" என்கின்ற பாடல். அகிலன் இந்த பாடலை அடிக்கடி கச்சேரிகளில் பாடுவதுண்டு. அவனுடைய ஆஸ்தான ராகம் என்றே இந்தோளத்தை சொல்லலாம். கொழும்பு கம்பன் கழக இசைவேள்விகளில் முன்னர் இதை பாடி கேட்டிருக்கிறேன். அண்மையில் இங்கே தியாகராஜா உற்சவத்தில் பாடினான். டிவைன்.

 

"மலரோ நிலவோ", "சாமஜ வர கமனா" இந்த இரண்டு பாடல்களையும் மீண்டும் மீண்டும் கேட்க, ஏதோ ஒரு பொதுவான அம்சம் உணர்வுக்கு புலப்படும். ஒரு பொதுவான மெட்டு. மனதுக்குள் இரண்டையும் மாறி மாறி ஹம் பண்ணும்போது உறுத்தாமல் இரண்டு பாடல்களுமே இணைந்து பிணைந்துகொள்ளும். அதுதான் அந்த ராகத்தின் ஆதார மெட்டு. இப்போது இதே ராகத்தை கொண்டமைந்த ஏனைய சில திரை இசை பாடல்களை பார்ப்போம்.

“சாமஜ வர கமனா” என்று பாடிக்கொண்டே வரும்போது ஒரு கட்டத்தில் “ஓம்”.. “ஓம் நமச்சிவாய…” .. “தங்க நிலாவினை அணிந்தவா.. ஆடுகிறேன் பூலோகய்யா அருளில்லையா” …”சாமஜ வர கமனா..” சேருகிறதல்லவா? இந்தோளம்.

 

இந்தோளத்தில் இளையராஜா இமயம் கண்டவர். ஒருநாள் பூராக இருந்து இந்த ராகத்தை இளையராஜாவில் தேடினால் குறைந்தது ஒரு நூறு பாடல்களாவது ஞாபகத்துக்கு வரும். “ஸ்ரீதேவி என் வாழ்வில் அருள் புரிவாய்”, இதன் சரணம் ஆரம்பம் அப்படியே “மலரோ நிலவோ” வின் “நானோடு பூசாரி” யை ஞாபகப்படுத்தும்.

 

இப்படி காதலியை காணவில்லையே என்று ஆண் தேடுகின்ற பாடல்களில் இளையராஜா இந்தோளத்தை பயன்படுத்துவாரோ என்னவோ. அடுத்த பாடல் தரிசனம் கிடைக்காதா? வும் அதே ராகமே.

 

ரகுமான் இந்தோளத்தில் பக்காவாக ஒன்று தந்திருக்கிறார். தொண்ணூறுகளில் நாங்கள் ரெக்கோர்ட் பண்ணிய எந்த கசட்டிலும் இந்தப்பாடல் இருக்கும். ஆரம்பத்தில் சுப்ரபாதத்துடன் ஆரம்பிக்கும் இந்தப்பாடலை பாடியவர் ஷோபா. அதற்குப் பிறகு வேறு பாடகள் எதுவும் பாடினாரா? என்று தெரியவில்லை. மார்கழிப்பூவே பாடிவிட்டு அமேரிக்கா போய்விட்டார் என்று அப்போது பத்திரிகைகளில் எழுதினார்கள். ஒருமுறை இலங்கை வானொலியில், ராஜேஸ்வரி சண்முகமாக இருக்கவேண்டும், “இந்தப்பாடலில் “மார்கழிப்பூவே” என்கிறார்கள். ஆனால் பாடல்காடசியில் ஒரு பூவைக்கூட காட்டவில்லை” என்றதும் ஞாபகம் வருகிறது.

 

“உன்மடி சேர்ந்தால் கனவுகள் தொல்லை” என்று பாடி முடிக்கும்போது ஒரு சங்கதி விழும். முடித்தவுடன் “மார்கழிப்பூவே” என்று மீண்டும் எடுக்காமல் “ஆனந்த தேன்காற்று தாலாட்டுதே” என்று பாடுங்கள். அச்சுவார்த்தாற் போல சேரும். இது ராஜாவின் இன்னொரு வைரம். மலேசியா வாசுதேவனும் சைலஜாவும் பாடியது. இந்தோளம்.

 

“மான்கள் தேடும் பூவை அவளோ, தேவி சகுந்தலையோ?” என்று மலேசியா பாடும் இடம் இருக்கிறதல்லவா? மீண்டும் மீண்டும் கேளுங்கள். பரிச்சயமாகிவிட்டதா? அப்படியே “Nothing but wind” க்கு வாருங்கள். இது ஒருவித தொடர்ச்சி இசை. “ஆனந்த தேன்காற்றின்” ஆலாபனை போலவே இருக்கும். இந்தோளத்தை இளையராஜா எங்கெல்லாம் கொண்டுபோயிருக்கிறார். 

 

இப்படி ராஜாவின் பாடல்களை வரிசைப்படுத்திக்கொண்டே போகலாம். நீண்டுகொண்டே போகும். அப்படி எழுதிக்கொண்டு போகும்போது முத்தாய்ப்பாய் ஒரு பாடல் வந்தமரும். ராஜாவின் “மாஸ்டரி” காட்டப்படும் பாடல். ஆரம்ப ஆலாபனை சொல்லிவிடும் பாடலின் முகவரியை. அது “நான் தேடும் செவ்வந்திப்பூவிது”.

பூங்காற்று சூடாச்சு ராஜாவே யார் மூச்சு?

*****************

தொடர்புடைய பதிவுகள்

இருவர்
ஏகன் அனேகன்
சகியே நீ என் துணையே
சின்னக்கண்ணன் அழைக்கிறான்

Comments

  1. கொடுத்துவச்சநீங்கள் - அனுபவியுங்கள்
    Uthayan

    ReplyDelete
  2. மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது!

    ReplyDelete
  3. அருமையாதொரு இசை விளக்கப் பதிவு!! மனிதர்கள் 'இரசனைக்' குரிய மனங்களை உடையவர்கள்!! - இந்த வகையில் இரசனை மலரும்போது 'மானிடர்களாக' உலகையே வசமாக்குவார்கள்!! தங்களது பதிவால் கவரப்படுகிறேன்!! - நன்றிகள்!!

    ReplyDelete
  4. Music is divine. It has no language. But if we know the meaning, it is a pleasure.
    Thanks a lot for inserting these clips.
    Ganesh

    ReplyDelete
  5. Hi, one more song from shoba.

    http://tamilmp3free.com/?v=Taalam

    Regards
    Nj

    ReplyDelete
  6. //உன்மடி சேர்ந்தால் கனவுகள் தொல்லை ..//

    அது தொல்லை இல்லை .. கொள்ளை!

    -- துஷி

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

"என் கொல்லைப்புறத்துக் காதலிகள்" பற்றி இளங்குமரன்

யாழ்ப்பாண மக்களின் வாழ்க்கை போருடனும் துயருடனும் கடந்தது என்று எல்லோரும் அறிந்ததுதான், கதைகளும் ஏராளம். ஆனால் ஜே.கே தனது சொந்த அனுபவங்களின் ஊடே காட்டும் தொண்ணூறுகளின் யாழ் வாழ்க்கை மிக அழகானது, இயல்பானது. இன்னல்கள் கடந்த ஜன்னல் காற்று அந்த வாழ்க்கை. அந்த வாழ்வுணர்வு யாழில் வாழ்ந்தவர்களுக்கு தெரியும்(வாழ்பவன் நான், சற்றுப் பின்னே பிறந்துவிட்டேன், சில அனுபவங்களை இழந்தும் விட்டேன்). • ஒவ்வொரு அத்தியாயமும் ஒவ்வொரு சுளை, ஒவ்வொரு சுளையும் தனிச்சுவை. அவ்வப்போது தூறும் குண்டுமழையில் நனையாமல் பதுங்கும் பங்கர்கள், பங்கருக்குள்ளும் பய(ம்)பக்தியுடன் வைக்கும் பிள்ளையார் படம். அவரின் தம்பி முருகனைக்காண என விழாக்கோலம் பூண்ட நல்லூர் போய், வள்ளி, தெய்வானையையே தேடித் திரியும் உள்ளூர் முருகன்கள். விளையாட்டுப்பொருட்கள், ஜஸ்கிரீம், கச்சான் என கடைக்கண் கடைத்தெருப்பக்கமே இருக்க சுற்றித்திரியும் சின்னன்கள். தெருவெல்லாம் தெய்வம்கொண்ட கோயில்கள், பரீட்சை பயத்தில் அத்தனை கோயில்களுக்கும் போடும் கும்பிடுகள். எந்தப் பக்கம் பந்து போட்டாலும் நேரே மட்டும் அடிக்க கற்றுக்கொடுக்கும் ஒழுங்கை கிரிக்கட்டுகள். பாடசாலைகளுக்கிட...

பர்மா புத்தர் - சிறுகதை

பனம் பாத்தி மெதுவாக முளைவிட ஆரம்பித்திருந்தது .   அதிகாலைக் குளிருக்கு அத்தனை பனங்கொட்டைகளும் நிலவண்டுகளின் கூட்டம்போல ஒட்டிக்குறண்டியபடி தூங்கிக்கொண்டிருந்தன . பாத்தியில் இடையிடையே கோரைப்புற்கள் கிளம்பியிருந்தன . முந்தைய நாள் அடித்து ஊற்றிய மழையில் இருக்காழிகள் சில குப்புறப்புரண்டு சாம்பல் நரையேறிய மயிர்க்கற்றைகளோடு வானம் பார்த்தபடி அண்ணாந்து கிடக்க , சில கொட்டைகள் பாத்தியினின்று சளிந்து அடிவாரங்களில் சிதறிக்கிடந்தன . பூரானுக்காகப் பிளக்கப்பட்டிருந்த கொட்டைகள் எல்லாம் ஒரு பக்கம் குவிக்கப்பட்டிருந்தன .  கார்த்திகை விளக்கீட்டுக்குப் பாத்தியடியில் குத்திவிடப்பட்டிருந்த பந்தத்தடி பாதி எரிந்த நிலையில் கறுப்பு வெள்ளைத் தொப்பியோடு இன்னமும் எஞ்சி நின்றது .  

என் கொல்லைப்புறத்துக் காதலிகள் : 6. குட்டியன்

தொ ண்ணூறுகளில் சங்கக்கடை நிவாரண அட்டை என்று ஒவ்வொரு குடும்பத்துக்கும் கொடுத்தார்கள் . அ , உ , இ என மூன்று வகையான அட்டைகள் . எங்கள் வீட்டுக்கு ‘ உ ’ அட்டை . அரசாங்க உத்தியோகத்தர் என்றால் பீயோனாக இருந்தாலும் ‘ உ ’ அட்டைதான் . நிவாரணத்தில் ‘ உ ’ அட்டைக்காரருக்குப் பங்கீட்டு அளவு அரைவாசியாகக் குறையும் . அரைப்போத்தல் மண்ணெண்ணெய் , அரைக் கிலோ பருப்பு , அரைக் கிலோ சீனி என்று எல்லாமே அரையில்தான் கிடைக்கும் . அதற்கே கோப்பிரட்டி மனேஜரிடம் பல்லிளிக்க வேண்டும் . குறைந்த சம்பளம் , அதிக சம்பளம் என்ற கதை பேச்சுக்கு இடமில்லை .   காரணம் கவுன்மேந்து உத்தியோகம் .