யாழ்ப்பாண மக்களின் வாழ்க்கை போருடனும் துயருடனும் கடந்தது என்று எல்லோரும் அறிந்ததுதான், கதைகளும் ஏராளம். ஆனால் ஜே.கே தனது சொந்த அனுபவங்களின் ஊடே காட்டும் தொண்ணூறுகளின் யாழ் வாழ்க்கை மிக அழகானது, இயல்பானது. இன்னல்கள் கடந்த ஜன்னல் காற்று அந்த வாழ்க்கை. அந்த வாழ்வுணர்வு யாழில் வாழ்ந்தவர்களுக்கு தெரியும்(வாழ்பவன் நான், சற்றுப் பின்னே பிறந்துவிட்டேன், சில அனுபவங்களை இழந்தும் விட்டேன்). • ஒவ்வொரு அத்தியாயமும் ஒவ்வொரு சுளை, ஒவ்வொரு சுளையும் தனிச்சுவை. அவ்வப்போது தூறும் குண்டுமழையில் நனையாமல் பதுங்கும் பங்கர்கள், பங்கருக்குள்ளும் பய(ம்)பக்தியுடன் வைக்கும் பிள்ளையார் படம். அவரின் தம்பி முருகனைக்காண என விழாக்கோலம் பூண்ட நல்லூர் போய், வள்ளி, தெய்வானையையே தேடித் திரியும் உள்ளூர் முருகன்கள். விளையாட்டுப்பொருட்கள், ஜஸ்கிரீம், கச்சான் என கடைக்கண் கடைத்தெருப்பக்கமே இருக்க சுற்றித்திரியும் சின்னன்கள். தெருவெல்லாம் தெய்வம்கொண்ட கோயில்கள், பரீட்சை பயத்தில் அத்தனை கோயில்களுக்கும் போடும் கும்பிடுகள். எந்தப் பக்கம் பந்து போட்டாலும் நேரே மட்டும் அடிக்க கற்றுக்கொடுக்கும் ஒழுங்கை கிரிக்கட்டுகள். பாடசாலைகளுக்கிட...
தண்ணி கொதிக்கும் வரை நிறைய வேலை செய்யலாம் என்று பல பாத்திரங்களை கழுவி ஊத்தியிருக்கிறியள் போல.
ReplyDeleteயார் இந்த கிஷோகர் என்று கடுப்பாகினாலும் ஒரு குறுநாவலுக்கான மூலக்கருவாகும் அளவுக்கு ட்ரெண்ட்ல இருக்கிறாப்ல.
மறைமுகமாக இல்லாமல் நேரடியாகவே நீங்கள் களத்தில் இறங்கி பலரை இழுத்துள்ளதால் நாம் எங்கு கால் வைத்தாலும் கிளைமோர் வெடிக்கும் என்ற பயத்தால் அதிகம் எழுத முடியவில்லை.
அப்புறம்... பேசாம தேத்தண்ணியை போட்டுகொண்டு கொ பு கா வை எழுதி முடியுங்கோ.
இதை எல்லாம் வாசிப்பதற்கா பிறந்திளைத்தேன் எம்பெருமான்.