Skip to main content

ஆதிரை வெளியீடுகள்


 சரியாக ஒரு வருடத்துக்கு முன்னர் ‘சமாதானத்தின் கதை’ வெளியானது.

ஆதிரை பதிப்பகத்தின் முதல் வெளியீடு இது. அவர்களே எழுத்துப் பிழை திருத்தி, அட்டை வடிவமைப்பு, லே அவுட் எல்லாம் செய்து, அச்சடித்து, விநியோகித்து புத்தகங்கள் விற்று முடிந்ததும் அதற்கான உரிமைத் தொகையையும் கொடுத்தார்கள். ஈழத்தில் சில வெளியீட்டு நிகழ்ச்சிகளையும் செய்தார்கள். இந்தியாவிலும் ஏனைய நாடுகளிலும்கூட வாசிப்பு நிகழ்வுகளை செய்யப்போவதாக அவர்கள் சொல்லியிருந்தார்கள். ஆனால் அதற்குள் கொள்ளைநோய் பரவிவிட்டது.
'சமாதானத்தின் கதை’ வெளியாகிச் சில மாதங்களிலேயே ஏ.பி.எம் இத்ரீஸ் தொகுத்த ‘என்ட அல்லாஹ்’ எனும் இன முரண்பாட்டுக்கால முஸ்லிம்களின் பாடுகளைச் சொல்லும் சிறுகதைகளைக்கொண்ட நூல் வெளியாகியது. அதன் பின்னர் ரிஷான் ஷெரிப் மொழிபெயர்த்த சிங்களச் சிறுகதைகளின் தொகுப்பு ‘திருமதி பெரேரா’. பின்னர் சயந்தனின் ‘அஷெரா’. இப்போது மறுபடியும் ரிஷான் ஷெரிப் மொழிபெயர்த்த ‘அந்திம காலத்தின் இறுதி நேசம்’ எனும் தக்‌ஷிலா ஸ்வர்ணமாலியின் சிறுகதைகள் வெளியாகியிருக்கிறது.
எல்லாமே ஆதிரை வெளியீடு இந்த ஒரு வருடத்தில் பதிப்பித்த புத்தகங்கள்.
இதில் ‘அந்திம காலத்தின் இறுதி நேசம்’ நூலுக்கு ஒரு சிறப்பு உண்டு. இந்நூலின் இலங்கைப் பிரதிகள் இலங்கையிலேயே அச்சிடப்படுகின்றன. விலை வெறுமனே 390 ரூபாய்கள். எல்லாப்புத்தகங்களையும் ஓர்டர் பண்ணியாயிற்று. தபால்துறையின் தாமதம், இன்னமும் புத்தகங்கள் வீடு வந்தபாடில்லை.
‘ஊருக்கு உழைத்தல் யோகம்’ என்பதற்கு நண்பர் கேதா ஒரு அற்புதமான விளக்கம் கொடுப்பதுண்டு. ஊருக்கு உழைக்கும்போது ஒருவித யோக மனநிலையில் இருக்கவேண்டுமாம். யார் என்ன சொன்னாலும் சகித்துக்கொண்டு ஒரு யோகிபோல இயங்கினாலேயே இங்கே தப்ப முடியும். புத்தகங்களின் வெளியீடும் அப்படிப்பட்டதுதான். நாரி பிரியும் வேலை. பண இலாபம் என்று பெரிதாக ஒன்றும் கிடைக்கப்போவதில்லை. மன நிறைவுக்குச் செய்யும் வேலைதான் இது. அந்த உழைப்பின் அருமையை ஓரளவுக்கு அறிந்தவன் என்ற வகையில் ஆதிரை வெளியீட்டாளர்களுக்கும் விற்பனைக்கூடங்களுக்கும் என்னுடைய மனமார்ந்த அன்பும் நன்றியும். குறிப்பாக சயந்தனுக்கும் வைதேகிக்கும்.
ஒரு விசயம். புத்தகங்களுக்குக் கால்களோ இறக்கைகளோ தாமாக முளைப்பதில்லை. அவற்றை வாசகர்களே சுமந்து செல்லவேண்டும். இவை தகும் என்று அவர்கள் உணரும் நூல்களைப் பரிந்துரைக்கவேண்டியதும் வாசகர்களுடைய கடமையே. இன்றைக்குப் பிரபல பத்திரிகைகளும் எழுத்தாளர்களும் புத்தகங்களைத் தாமாகத் தேடிப்போய் வாசித்து விமர்சனம் செய்வதில்லை. தன்னைச் சார்ந்தவர்கள் எழுதிய, தன்னைத் தேடி வரும் புத்தகங்களையே அவர்கள் முன்மொழிவதுண்டு. இந்தச் சூழ்நிலையில் தாம் நம்பிக்கை வைத்து வெளியிடும் புத்தகங்களை வாசகர்களிடம் கொண்டுசேர்க்கும் பெரும் பொறுப்பு பதிப்பாளர்களிடம் இருக்கிறது. அதற்கு உதவி செய்யவேண்டிய கடமை வாசகர்களாகிய எங்களிடம் இருக்கிறது. இதனை ஆதிரை முன்னின்று செய்வது மிகுந்த உவகையைக் கொடுக்கிறது.
வாழ்த்துகள்.

Comments

Popular posts from this blog

"என் கொல்லைப்புறத்துக் காதலிகள்" பற்றி இளங்குமரன்

யாழ்ப்பாண மக்களின் வாழ்க்கை போருடனும் துயருடனும் கடந்தது என்று எல்லோரும் அறிந்ததுதான், கதைகளும் ஏராளம். ஆனால் ஜே.கே தனது சொந்த அனுபவங்களின் ஊடே காட்டும் தொண்ணூறுகளின் யாழ் வாழ்க்கை மிக அழகானது, இயல்பானது. இன்னல்கள் கடந்த ஜன்னல் காற்று அந்த வாழ்க்கை. அந்த வாழ்வுணர்வு யாழில் வாழ்ந்தவர்களுக்கு தெரியும்(வாழ்பவன் நான், சற்றுப் பின்னே பிறந்துவிட்டேன், சில அனுபவங்களை இழந்தும் விட்டேன்). • ஒவ்வொரு அத்தியாயமும் ஒவ்வொரு சுளை, ஒவ்வொரு சுளையும் தனிச்சுவை. அவ்வப்போது தூறும் குண்டுமழையில் நனையாமல் பதுங்கும் பங்கர்கள், பங்கருக்குள்ளும் பய(ம்)பக்தியுடன் வைக்கும் பிள்ளையார் படம். அவரின் தம்பி முருகனைக்காண என விழாக்கோலம் பூண்ட நல்லூர் போய், வள்ளி, தெய்வானையையே தேடித் திரியும் உள்ளூர் முருகன்கள். விளையாட்டுப்பொருட்கள், ஜஸ்கிரீம், கச்சான் என கடைக்கண் கடைத்தெருப்பக்கமே இருக்க சுற்றித்திரியும் சின்னன்கள். தெருவெல்லாம் தெய்வம்கொண்ட கோயில்கள், பரீட்சை பயத்தில் அத்தனை கோயில்களுக்கும் போடும் கும்பிடுகள். எந்தப் பக்கம் பந்து போட்டாலும் நேரே மட்டும் அடிக்க கற்றுக்கொடுக்கும் ஒழுங்கை கிரிக்கட்டுகள். பாடசாலைகளுக்கிட...

பர்மா புத்தர் - சிறுகதை

பனம் பாத்தி மெதுவாக முளைவிட ஆரம்பித்திருந்தது .   அதிகாலைக் குளிருக்கு அத்தனை பனங்கொட்டைகளும் நிலவண்டுகளின் கூட்டம்போல ஒட்டிக்குறண்டியபடி தூங்கிக்கொண்டிருந்தன . பாத்தியில் இடையிடையே கோரைப்புற்கள் கிளம்பியிருந்தன . முந்தைய நாள் அடித்து ஊற்றிய மழையில் இருக்காழிகள் சில குப்புறப்புரண்டு சாம்பல் நரையேறிய மயிர்க்கற்றைகளோடு வானம் பார்த்தபடி அண்ணாந்து கிடக்க , சில கொட்டைகள் பாத்தியினின்று சளிந்து அடிவாரங்களில் சிதறிக்கிடந்தன . பூரானுக்காகப் பிளக்கப்பட்டிருந்த கொட்டைகள் எல்லாம் ஒரு பக்கம் குவிக்கப்பட்டிருந்தன .  கார்த்திகை விளக்கீட்டுக்குப் பாத்தியடியில் குத்திவிடப்பட்டிருந்த பந்தத்தடி பாதி எரிந்த நிலையில் கறுப்பு வெள்ளைத் தொப்பியோடு இன்னமும் எஞ்சி நின்றது .  

என் கொல்லைப்புறத்துக் காதலிகள் : 6. குட்டியன்

தொ ண்ணூறுகளில் சங்கக்கடை நிவாரண அட்டை என்று ஒவ்வொரு குடும்பத்துக்கும் கொடுத்தார்கள் . அ , உ , இ என மூன்று வகையான அட்டைகள் . எங்கள் வீட்டுக்கு ‘ உ ’ அட்டை . அரசாங்க உத்தியோகத்தர் என்றால் பீயோனாக இருந்தாலும் ‘ உ ’ அட்டைதான் . நிவாரணத்தில் ‘ உ ’ அட்டைக்காரருக்குப் பங்கீட்டு அளவு அரைவாசியாகக் குறையும் . அரைப்போத்தல் மண்ணெண்ணெய் , அரைக் கிலோ பருப்பு , அரைக் கிலோ சீனி என்று எல்லாமே அரையில்தான் கிடைக்கும் . அதற்கே கோப்பிரட்டி மனேஜரிடம் பல்லிளிக்க வேண்டும் . குறைந்த சம்பளம் , அதிக சம்பளம் என்ற கதை பேச்சுக்கு இடமில்லை .   காரணம் கவுன்மேந்து உத்தியோகம் .